سنجش اخلاق زیست‌محیطی روستاییان در استان گلستان

زمینه: مسائل زیست محیطی ایجاد کننده بحرانهای گسترده زیست محیطی پذیرفته شده‌ای در سطح جهان هستند که علم به تنهایی برای حل مسائل زیست محیطی کافی نخواهد بود. شواهد موجود نشان می‌دهد رابطه کشاورزان با زمین موجب آگاهی عمیق آنان از چرخه های طبیعی، قدردانی از طبیعت زیبا و احساس مسؤولیت در قبال آن است.   روش کار: این تحقیق با هدف سنجش اخلاق زیست محیطی روستاییان اوزینه استان گلستان به اجرا در آمده است. روش تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری شامل 55 زن و 200 مرد روستایی ساکن در اوزینه استان گلستان بوده اند که از این تعداد با استفاده از جدول مورگان و اعمال روش نمونه گیری تصادفی ساده، 49 زن و 131 مرد روستایی انتخاب شده اند. برای بررسی اجزای تشکیل دهنده ابزار اندازه‌گیری، روایی محتوا با نظرخواهی از استادان ترویج و آموزش کشاورزی انجام شده است. محاسبه اعتبار با تکمیل 30 پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار آن 84/0 به‌دست آمده است.   یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمون همبستگی نشان داد رابطه معنیداری بین متغیرهای مستقل تعداد اعضای باسواد خانواده، میزان استماع رادیو و تماشای تلویزیون، تعداد اعضای خانواده و تعداد دام و میزان برخورداری آنان از اخلاق زیست محیطی وجود دارد. همچنین رابطه معنیداری بین متغیرهای مستقل، میزان شرکت پاسخگویان در دوره‌های آموزشی، میزان تماس آنان با مروّج و میزان برخورداری آنان از اخلاق زیست محیطی وجود دارد.   نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بیانگر وجود نوعی تعهد اخلاقی برای حفظ محیط زیست نزد هر دو گروه زنان و مردان روستایی است؛ از این رو توجه به طرح مباحث زیست محیطی در آموزشهای رسمی، سوادآموزی و ترویجی خاص آنان، تولید برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی، توجه به مشارکت زنان روستایی در برنامه‌های حفظ محیط زیست مورد پیشنهاد است